Pracht en praal

Beste carnavalisten,

Hierbij willen wij ons graag presenteren. Wij zijn de Woaghalzen uit Barger-Compascuum. Een karrebouwersgroep ontstaan uit een vriendengroep en doet met de optochten mee sinds 1996. Eind 1995 dacht een stel pubers ook mee te kunnen doen aan de carnavalsoptocht van het Stiekelzwien in begin 1996 en zich te kunnen meten met de grote karrebouwers als De Bengels, De Rommelkonten, De Toekomst, De Amateurtjes en nog vele anderen.

Dit eerste jaar moesten wij pubers natuurlijk nog veel regelen en leren. Eerst moest er een schuur worden gevonden en een kar waarop gebouwd kon worden. Een kar werd op de kop getikt en schuur werd gevonden aan de Limietweg. Een kapschuur die met kleden werd afgeschermd. Het was er steenkoud en elke avond als we weer wilden beginnen met bouwen moest het ijs uit de emmers met lijm worden geslagen om te kunnen beginnen met het beplakken van de wagen. En wanneer we wilden schilderen was er door alle hoeken en gaten van de schuur zand vanaf het land over de wagen geblazen. Het was niet makkelijk maar de kar was klaar voor de optocht en hoewel de klassering nog wel erg tegenviel en we achteraf geen concurrentie waren voor de gevestigde orde, was er een basis gelegd en achteraf kijken we met veel plezier terug op dit eerste jaar.

Het tweede jaar ging al een stuk beter. We hadden een echte schuur gevonden bij een boer waar we konden bouwen, met als resultaat een tweede plaats. Dit gaf de burger moed en er volgden jaren met veel prijzen. Ook een wisselbeker is in ons bezit. Daar zijn we natuurlijk erg trots op.

Wat wel ieder jaar een probleem was, was om telkens weer een schuur te vinden waar we konden bouwen. Misschien wel doordat we als pubers nog erg jong waren en misschien wel teveel rommel maakten waardoor we het jaar erop weer op zoek konden naar een nieuwe schuur. Sinds 2004 hebben we een vaste plek gevonden en proberen we door het maken van goede afspraken ieder jaar weer een leuke wagen te bouwen voor de optocht. We zijn het Veenpark dan ook erg dankbaar voor het beschikbaar stellen van de schuur.

In het begin waren het vooral vrienden en vriendinnen die aan de wagen werkten, maar tegenwoordig wordt er met complete gezinnen aan de wagen gewerkt. Zelfs een enkele opa helpt af en toe een handje. Sommige oma’s zorgen dan soms voor een lekkere versnapering. Dit is dan ook erg gezellig in de maanden november t/m februari, waarbij we vaak op zaterdag flink met elkaar aan de slag gaan en tegen het eind van de middag samen genieten van een natje en een droogje. Ons doel is in de jaren dan ook een beetje bijgesteld van winnen naar meedoen. Op dit moment doen we vooral mee omdat we het gezellig vinden en het leuk vinden het publiek te kunnen laten genieten van een mooie wagen en nog veel belangrijker een mooie optocht. Maar zo af en toe wordt er ook nog wel een prijs gehaald. Vorig jaar in 2016 waren we bijvoorbeeld nog 2 keer derde. Dit jaar (2017) doen we al weer voor de 22^e keer mee.

Verder merken we dat er steeds minder sprake is van rivaliteit tussen de verschillende karrebouwers en meer sprake van verbroedering. Het gezamenlijke doel van alle karrebouwers is toch het verzorgen van een mooie optocht. Het onderlinge gevecht voor een eerste plaats is er wel maar is naar ons idee ondergeschikt aan het hebben van een mooie optocht. Wel wordt er veel naar elkaar gekeken en hierdoor ontstaan ook nieuwe technieken voor het bouwen van een wagen. Dit is natuurlijk goed als je graag voor de eerste prijs wilt gaan, maar komt de kwaliteit van de optocht ook zeker ten goede. Ook wij hebben geleerd van andere groepen en de laatste jaren steeds andere technieken toegepast. De grootste verandering van de laatste jaren is dat het gaas vervangen is door foam. Hierdoor hoeft er minder ijzer te worden verwerkt en kun je mooiere vormen creëren.

De laatste jaren hebben we ook hulp van een aantal mensen uit een andere karrebouwersgroep, die helaas moesten stoppen. Een aantal van deze mensen vinden het bouwen van een wagen zo leuk dat zo daarom ons graag meehelpen om een mooie wagen te bouwen. Ook hebben we hulp van een aantal jeugdigen (stagelopers) uit het dorp, die graag willen leren hoe je een carnavalskar bouwt. En mocht het nodig zijn, kunnen we over er weer ook materiaal lenen / gebruiken van andere karrebouwersgroepen.

Als laatste zouden we u niet onthouden dat in deze 22 jaar ‘T Stiekelzwien 2 prinsen en 3 prinsessen heeft gehad die uit onze karrebouwersgroep afkomstig waren, waaronder de huidige prinses van dit jaar (2017) Tamara.

Al met al is onze ervaring dat carnaval tijdens de donkere dagen een leuke bezigheid is en meer is dan een paar dagen goed feest vieren, wat we overigens ook wel doen.

Iedereen een goed carnavalsfeest gewenst.

Een driewerf Alaaf,

De Woaghalzen